روش هایی فوق العاده برای جدا کردن اتاق کودک از اتاق والدین

۱۳۹۶/۰۴/۰۷ تعداد بازدید: ۱۵۸۳
send via email google plus facebook twitter

 روش هایی فوق العاده برای جدا کردن اتاق کودک از اتاق والدین

 روش هایی فوق العاده برای جدا کردن اتاق کودک از اتاق والدین

یکی از مسائل مهمی که ذهن بیشتر والدین جوان را مشغول می‌کند، این است که باید فرزندشان را در اتاق خودشان بخوابانند یا اینکه او را از همان ابتدا به خوابیدن در اتاقش عادت دهند. نگرانی از اینکه مبادا برای کودک مشکلی پیش آید و مادر متوجه نشود، باعث می‌شود بسیاری از مادران کودکشان را در تخت خودشان بخوابانند...
 

 
 
 

حدیث هفته/ امام باقر علیه السلام فرمود: هر کس به کعبه نگاه کند. تا وقتی به آن می نگرد مدام کار نیک برایش نوشته می شود و گناهش پاک می شود تا وقتی دیده از آن برگرداند.

جام خانواده؛

 

آیا خواباندن کودک در اتاق والدین کار صحیحی است؟
به طور کلی در یک سال اول بهتر است شیرخواران در معرض دید والدین باشند. به همین دلیل توصیه می‌کنیم حتی اگر اتاق جدایی برای فرزند در نظر گرفته می‌شود، در معرض دید والدین باشد. از آنجا که این امکان معمولا وجود ندارد، بهتر است در یک سال اول شیرخوار در اتاق والدین‌ اما در تخت جدا خوابانده شود.

 

چرا تا این حد به در معرض دید بودن شیرخوار در سال اول تاکید دارید؟
به دلیل اینکه احتمال نشانگان مرگ ناگهانی شیرخواران که علت دقیق آن کاملا مشخص نشده است، وجود دارد. حضور کودک در کنار والدین، به مادر و پدر امکان می‌دهد که تنفس و وضعیت خوابیدنش را هنگام خواب بررسی کنند.

 

آیا بعد از یک سالگی باید اتاق خواب کودک را جدا کرد؟
بعد از یک سال، به خصوص در مورد کودکانی که شیر مادر نمی‌خورند، بهتر است جای خواب آنها را جدا کرد اما در مورد شیرخواران شیر مادرخوار، ممکن است جداکردن فرزند از مادر هنگام خواب کار راحتی نباشد زیرا مادر مجبور می‌شود با هر بار گریه کودک، بلند شود و او را به تخت خود بیاورد یا در کنار تختش بنشیند و او را تغذیه کند و دوباره به تخت بازگرداند. اگر مادری بتواند این زحمت را بپذیرد، بهتر است از پایان سال اول محل خواب شیرخوار جدا شود.استثنائا در مورد کودکان شیر مادرخوار، حداکثر زمانی که شیرخوار می‌تواند در اتاق خواب والدین بخوابد، تا دوسالگی است اما در این صورت هم باید محل خواب و تختخواب شیرخوار جدا باشد.

 

پس یک کودک دو ساله به هیچ‌‌وجه نباید اجازه داشته باشد که در تخت یا اتاق والدین بخوابد؟
بله. بعد از دو سالگی به طور منطقی و علمی، توجیهی برای خواباندن فرزند در کنار والدین وجود ندارد اما گاهی وابستگی مادر به فرزند شدید است و نمی‌تواند او را از خود جدا کند زیرا در آغوش گرفتن فرزند به او احساس آرامش و اطمینان می‌دهد و دوست دارد تا سال‌ها فرزندش در کنارش باشد. در این حالت لازم است با مادر صحبت شود و هر چه سریع‌تر جدایی صورت بگیرد. در اغلب موارد جدایی به دلیل وابستگی شدید مادر به فرزند انجام نمی‌شود، ولی به هر حال مادری هم که از لحاظ عاطفی توجه و محبت کافی به فرزندش دارد، می‌تواند در پایان دو سالگی محل خواب فرزندش را جدا کند.

 

معمولا والدین کودک را کنار خودشان می‌خوابانند و بعد او را به تخت و اتاق خود منتقل می‌کنند. چه کنیم که کودک خودش خوابیدن را بیاموزد؟
بهترین راه این است که فرزندمان را عادت دهیم خودش در تختش تنها بخوابد. اینکه او را بخوابانیم و بعد در تخت بگذاریم، کار صحیحی نیست. باید از ابتدا فرزند را به‌طوری بار بیاوریم که بداند در مورد این مساله جدی و قاطع هستیم. البته مادر می‌تواند تا زمانی که کودک به خواب رود در اتاق او بماند. عادت‌های دیگر مانند خواباندن در بغل یا روی پا یا در اختیار گذاشتن قسمتی از مو یا بدن مادر در دست کودک تا زمانی که به خواب برود، صحیح نیست. در مورد کودکی که چنین عادتی پیدا کرده، بهتر است مادر عروسک پشمالو در اختیارش قرار دهد تا کودک عادت کند عروسک یا بالشش را بغل بگیرد تا به خواب برود. وقتی این عادت از بین رفت، به راحتی با بردن کودک به اتاقش و ماندن مادر در کنار او، به خواب می‌رود.

 

آیا مادر می‌تواند کنار فرزندش در اتاق او بخوابد تا به خواب برود؟
خیر. مادر نباید به تخت کودک برود یا در اتاق او روی زمین بخوابد زیرا این کارها هم تفاوتی با خوابیدن کودک در اتاق والدین ندارد. باید کودک حس کند مادر حضور دارد ولی این حضور به معنی خوابیدن کنار او نیست. مادر می‌تواند برای فرزندش کتاب بخواند یا قصه بگوید تا کودک در حالی که عروسک به بغل دارد، به خواب برود.

 

اگر مادری کودکش را تا حداکثر دو سالگی از خود جدا نکرد و کودک به خوابیدن کنار مادر عادت داشت، چطور می‌توان این عادت را در او از بین برد؟
در مورد کودکان سه سال به بالا خیلی خوب است که از جدول ستاره استفاده کنیم. یعنی به کودکمان بگوییم هر روز صبح که بلند می‌شوی اگر در تختخوابت بودی، یک برچسب جایزه می‌گیری و مثلا هر سه برچسب یک جایزه بزرگ‌ دارد. استفاده از روش‌های تشویقی در این مورد مؤثر هستند.

 

آیا جدا کردجدا کردن اتاق کودکانن اتاق کودکان ضروری است؟
جدا کردن اتاق کودک از والدین، یکی از مسائلی است که باعث نگرانی والدین می شود. ترس از مشکلاتی که ممکن است برای کودک پیش بیاید یکی از دلایلی است که والدین مخصوصا مادران را در جدا کردن اتاق کودکشان دچار تردید می کند. بسیاری از والدین از خود می پرسند به راستی جدا کردن اتاق نوزاد الزامی است. از چند سالگی نوزاد می تواند در اتاق خود بخوابد.  در این زمینه اختلاف نظرهای بسیاری میان روانشناسان وجود دارد. یکی از نتایج منفی جدا نکردن اتاق کودک از والدین،وابسته شدن بیش از حد کودک به والدین است.احتمال دارد این کودکان در آینده برای رفتن به مهدکودک و یا مدرسه با مشکل مواجه شده و رشد شخصیت در آنها به کندی صورت گیرد.


بطور کلی نوزاد بهتر است در سال اول زندگی خود،در اتاق والدین اما در تخت خواب جداگانه بخوابد. این در حالی است که بعضی از روانشناسان دیگر معتقد هستند، والدین پس از ۶ ماه اول می توانند نوزاد را در اتاق خودش بخوابانند. ۶ ماه و یا ۱ سال اول زندگی زمان بسیار حساسی برای نوزادان است. این به آن علت است که نوزادان در اولین سال از زندگی خود با مسائلی از قبیل مشکلات تنفسی و یا مرگ ناگهانی روبرو باشد. بسیاری از مادران به علت وابستگی شدید به کودک  ترجیح می دهند تا کودک خود را سالها در کنار خود بخوابانند. والدین باید بدانند، هرچه سن کودکان برای جدا کردن محل خواب  پایین تر باشد،انجام این کار راحت تر است.

 

سعی کنید کودک را آموزش دهید تا خودش در تخت خوابش تنها بخوابد. بعضی از والدین ابتدا کودک را در تخت خواب خود می خوابانند و زمانی که کودک به خواب رفت او را به تخت خودش انتقال می دهند. این کار صحیح نیست. برای اینکه بعد از یک سالگی بتوانید اتاق خواب کودک را از اتاق خود مجزا کنید بهتر است مادر یا پدر در اتاق خواب کودک تا زمانی که اوبه خواب می رود حضور داشته باشند. اگر احساس می کنید کودک شما از تنها خوابیدن در اتاقش واهمه دارد، فضای اتاق را خیلی تاریک نکنید. معمولاً عروسکهای پشمالو به کودک احساس آرامش می دهد بنابراین کودک را عادت دهید تا در هنگام خواب یکی از عروسکهای خود را در آغوش گرفته و در حالیکه برای او یک قصه می خوانید به خواب برود.

 

جدا کردن اتاق کودک در سنین بالا
چنانچه می خواهید اتاق کودک را در سنین بالاتر جدا کنید، این کار را به شکل مرحله ای انجام دهید. البته اگر کودک در برابر این عمل شما از خود استقامت نشان می دهد ابتدا تخت او را در اتاق خود قرار دهید سپس فاصله تخت او را از تخت خود دور کنید و به تدریج آن را به اتاق خودش انتقال دهید. راه دیگری که پیشنهاد می شود تشویق کردن کودک است.تزئین اتاق و یا دادن جایزه به کودک یکی از این موارد است.به کودک خود وعده بدهید هر روز صبح که از خواب بلند می شود اگر در تخت خواب خودش باشد یک هدیه دریافت می کند. زمانی که کودک به خوابیدن در تخت خواب والدینش تمایل نشان می دهد مادر نباید این اجازه را به او داده و تلاش کند با استفاده از سرگرمیهای مختلف مثلاً خواندن شعر و یا تعریف کردن داستان مورد علاقه کودک، او را به اتاق خودش برگرداند.
 

    دیدگاه ها
    سوال یا دیدگاه خود را بنویسید :

    نام :

    نظر:

    کدامنیتی بالا را وارد کنید:

    مامانا کلاب را دنبال کنید

    نرم افزار موبایل